เรื่องย่อ
รายละเอียด : ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 10 (พิมพ์ใหม่) ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 10 (พิมพ์ใหม่)เมื่อ ‘โม่หราน’ จักรพรรดิท่าเซียนจวินที่ผู้คนกล่าวขานว่าโหดเหี้ยมอำมหิต ได้ย้อนอดีตมาอยู่ในร่างตนเองช่วงอายุสิบหกปี ช่วงเวลาที่ความชั่วร้ายเลวทรามทั้งหมดในชีวิตเขายังไม่เกิดขึ้น และคนสมควรตายที่เขาแสนเกลียดชังผู้นั้นก็ยังอยู่ ‘ฉู่หวั่นหนิง’ ยังเป็นอาจารย์ของเขาเช่นเดิมเป็นเรื่องราวของโม่เวยอวี่ พระเอกที่ตายแล้วย้อนอดีตมาช่วงเด็กก่อนจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นจนทำให้เปลี่ยนไปคนละคน ฉู่หวั่นหนิงนายเอกเป็นซือจุน อาจารย์ของพระเอก ชีวิตวัยเด็กพระเอกก็ล้มลุกคลุกคลานจนกระทั่งมาคำนับอาจารย์ นายเอกเคยช่วยชีวิตพระเอกตอนยังเป็นแค่เด็กเล็กๆ แต่เพราะยังเล็กเนี่ยแหละความทรงจำพระเอกตอนนั้นเลยเป็นแค่ภาพเลือนราง พอเห็นหน้านายเอกก็รู้สึกติดใจว่าเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่ไม่ได้ถามออกไป นายเอกโตมาให้ละเรื่องทางโลกมีแต่ความรู้สึกว่างเปล่า บำเพ็ญเพียรอย่างเดียวเมื่อพบกับจิตใจที่ดีงาม รอยยิ้มสว่างสดใสและความเด็ดเดี่ยวของพระเอกทำให้นายเอกใจสั่น เริ่มบทแรกจะเกริ่นถึงโม่หรันตอนขึ้นเป็นจักรพรรดิ เนื้อหาปกหลัง : ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 10 (พิมพ์ใหม่) "หว่านหนิง"โม่หรานยิ้ม สิ่งที่เอ่อทันในดวงตาดำแซมประกายม่วงคือความรักลึกซึ้งที่หมักบ่มมาสองชาติยามนี้เผยออกมาท่ามกลางธารดารา อันเจิดจรัส"สุขสันต์วันเกิด มีสุขตลอดไป"โม่หรานรู้ว่าเขาจะเอ่ยคำพูดนี้กับฉู่หว่านหนิงไปจนชั่วชีวิตกระทั่งเส้นผมดุจหิมะโปรยคิ้วดุจย้อมเกล็ดน้ำค้างเขาก็จะปกป้องไฟกองนี้ของเขาไว้ให้ดีครั้งนั้นเสียใจที่เข้าใจท่านเมื่อสายชีวิตที่เหลือขอปกป้องท่านให้สงบสุขตราบชั่วนิรันดร์"ขอบคุณเจ้า โม่หราน"ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ ไม่ว่าเป็นบุคลิกใดดวงจิตดวงใด ล้วนขอบคุณเจ้าขอบคุณที่เจ้ายังอยู่ ขอบคุณที่เจ้ามอบวันเกิดที่ดีที่สุดในชีวิตให้ข้าแต่ก่อนข้ามีอาจารย์ แต่การฉลองวันเกิดตอนนั้นมิได้เกิดจากความจริงใจแต่ก่อนเจ้ามีมารดา ทว่าชีวิตลำเค็ญยิ่งนักแม้แต่ข้าวสักมื้อก็ไม่มีกินบัดนี้ ทุกอย่างล้วนผ่านไปแล้วข้าเองก็จะจดจำวันที่เจ้าเกิดเอาไว้วันนั้น ข้ายังอยู่ในวัดยังไม่รู้ว่าธุลีแดงเป็นเช่นไรทั้งไม่รู้ว่าในโลกนี้จะมีคนที่ปกป้องข้าไปจนชั่วชีวิตแต่ทุกปีจากนี้ไป ข้าจะอยู่กับเจ้าเสมอนับจากนี้ ล้วนอยู่เป็นเพื่อนเจ้า