จงเป็นหมอนกอดเน่าๆ ของกันและกันที่ถึงเก่าและย้วยแค่ไหนก็ไม่ยอมทิ้ง

รายละเอียด : จงเป็นหมอนกอดเน่าๆ ของกันและกันที่ถึงเก่าและย้วยแค่ไหนก็ไม่ยอมทิ้ง จงเป็นหมอนกอดเน่าๆ ของกันและกันที่ถึงเก่าและย้วยแค่ไหนก็ไม่ยอมทิ้ง#ถ้าเราจะ 'รักใครสักคน''เราต้องรักแบบเหมาเข่ง'ในเข่งก็มีทั้งเรื่องที่ 'เราชอบและเราไม่ชอบ'เราไม่สามารถ 'เลือกคัดได้'เราต้องยอมรับ 'ทั้งส่วนดีและไม่ดี'ของคนคนนั้น#เรื่อง 'บางเรื่อง'ไม่ต้อง 'ขอ' หรอกเราจะได้มันมาเมื่อมันถึง 'เวลาอันสมควร'ยิ่งเรื่องของ 'ความรัก' ด้วยแล้วยิ่งไม่ต้องสมควรขอ!เพราะความรักเขามีไว้สำหรับ 'ให้'ไม่ได้มีไว้สำหรับ 'ขอ'