เชิญร่ำสุรา เล่ม 5

รายละเอียด : เชิญร่ำสุรา เล่ม 5 เชิญร่ำสุรา เล่ม 5"เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่"เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา "อาเหย่..."เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขาเสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่นเขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า"ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน"ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า"หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย"ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้"ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี"เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ"ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง" รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เชิญร่ำสุรา เล่ม 5 สิ่งที่เซียวฉือเหย่หวาดกลัวที่สุดไม่ใช่การกรำศึกหนัก แต่เขากลัวว่าเสิ่นเจ๋อชวนจะทิ้งเขาไป และความหวาดกลัวของเขามิได้มาจากสุขภาพของเสิ่นเจ๋อชวนเพียงอย่างเดียว แต่ยังมาจากตัวเสิ่นเจ๋อชวนเองด้วย เพราะเซียวฉือเหย่รู้ว่าเสิ่นเจ๋อชวนมอบชีวิตให้ราชครูไปแล้ว เสิ่นเจ๋อชวนสาบานว่าจะฆ่าศัตรูให้ราชครู ทั้งยังทำร้ายตัวเองตอนอยู่ฉาโจวกับตุนโจว นั่นเลยทำให้เซียวฉือเหย่ยิ่งรู้สึกหวาดหวั่น เพราะแค่แข็งใจหน่อยเสิ่นเจ๋อชวนก็สามารถทิ้งเขาไปได้แล้ว แล้วเสิ่นเจ๋อชวนจะทำให้เซียวฉือเหย่เชื่อว่าจะอยู่กับเขาตลอดไปได้อย่างไรRose