หยกเร้นชะตา เล่ม 2

รายละเอียด : หยกเร้นชะตา เล่ม 2 หยกเร้นชะตา 2ทางด้านฉินอี๋กับฉู่จิ่นเหยากำลังพูดคุยกันอยู่ การที่ฉู่จิ่นเหยาไม่ยอมรับผิดทำให้เขานึกถึงตนเองตอนที่ไม่ยอมรับผิดข้อหาสังหารนางกำนัลของเสี่ยวฉีฮองเฮา ฉินอี๋ชิงชังมารดาเลี้ยงของตนเองอย่างยิ่ง เพราะเสี่ยวฉีฮองเฮาลอบคบชู้กับฮ่องเต้บิดาของเขา ทั้งที่มารดาของเขา 'เหวินเซี่ยวฮองเฮา' กำลังล้มป่วยอยู่ สุดท้ายมารดาก็จากไปตอนที่เขาอายุห้าขวบ เสี่ยวฉีฮองเฮาก็ขึ้นมาเป็นฮองเฮาแทน จู่ๆ ฉู่จิ่นเหยาก็นึกชื่มชมนิสัยเด็ดขาดของรัชทายาทขึ้นมา เขาก็คงจะเหมือนกับนางที่ไม่ยอมคนเท่าไรนัก จากนั้นฮูหยินผู้เฒ่าฉู่ก็เรียกบรรดาคุณหนูมารวมตัวกันที่เรือนหรงหนิงแล้วแจ้งข่าวว่าอีกสองสามวันจวนไหวหลิงจวิ้นอ๋องจะเชิญพวกนางไปเป็นแขก บรรดาคุณหนูต่างพากันตื่นเต้น ฮูหยินผู้เฒ่าฉู่จึงอนุญาตให้พวกนางออกไปซื้อหาผ้าและเครื่องประดับนอกจวน แม้แต่ฉู่จิ่นเมี่ยวก็พ้นโทษกักบริเวณชั่วคราวเพราะเหตุนี้ หลังจากนั้นเทียบเชิญก็ถูกส่งมาที่จวนโหว ส่วนจ้าวซื่อก็นำบรรดาคุณหนูไปซื้อหาผ้าและเครื่องประดับที่ตลาด ขณะที่คนอื่นกำลังเลือกเครื่องประดับอยู่นั้น ฉู่จิ่นเหยาก็เดินไปดูผ้าที่ร้านผ้าไหมข้างๆ นางบังเอิญเห็นเด็กชายคนหนึ่งยืนอยู่ที่กลางถนน เขากำลังจะถูกม้าที่ควบมาอย่างรวดเร็วเหยียบ นางจึงพุ่งเอาไปช่วยเด็กชายจนถูกโครงไม้หล่นลงมาบาดแขนเลือดไหล นางรีบจับจี้หยกพกที่ห้อยไว้ตรงคอทนทีเพราะกลัวว่าจะหลุดหายไป และเลือดของนางก็เปื้อนจี้หยกพกโดยไม่รู้ตัวฉีเต๋อเซิ่ง' เถ้าแก่ร้านผ้าไหมกับฮูหยินรีบวิ่งมารับบุตรชายของตน ทั้งยังขอบคุณฉู่จิ่นเหยาที่ช่วยบุตรชายคนเดียวของพวกเขาไว้ และให้ฉู่จิ่นเหยาเข้าไปนั่งพักในร้าน จ้าวซื่อกับฉู่จิ่นเสียนตกใจอย่างยิ่งที่เกิดเรื่อง จ้าวซื่อโมโหหนัก นางจึงรีบให้ 'พ่อบ้านหลิว' พ่อบ้านของจวนโหวไปเอาเรื่องผู้ที่ทำให้ฉู่จิ่นเหยาบาดเจ็บ พอพ่อบ้านหลิวเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นทหาร ทั้งยังชักดาบออกมาข่มขู่ เขาก็ถอยหลังทันทีแล้วรีบไปบอกจ้าวซื่อ จ้าวซื่อสั่งให้คนล้อมทหารพวกนี้ไว้ แต่ฉีเต๋อเซิ่งเห็นว่าทหารพวกนี้ไม่มีท่าทีเกรงกลัวก็คิดว่าพวกเขาน่าจะมีผู้มีอำนาจคอยหนุนหลังอยู่ เขาจึงเข้าไปไกล่เกลี่ย จ้าวซื่อเองก็เห็นความไม่ชอบมาพากลเช่นกัน จึงไม่เอาเรื่องทหารพวกนี้อีก แต่ฉู่จิ่นเหยาไม่ยินยอม นางเข้าไปต่อว่า 'ทังซิ่นอี้' ที่ควบม้าอย่างรวดเร็วในที่พลุกพล่านเช่นนี้ แต่ฉู่จิ่นเสียนเข้ามากระซิบบอกนางว่าทังซิ่นอี้น่าจะเป็นขันทีในวัง ไม่ควรเข้าไปหาเรื่องด้วย ทังซิ่นอีเอง